เทียนไข ในปัจจุบันโดยทั่วไป สร้างจาก พาราฟิน(paraffin) แต่ก็มีที่สร้างจาก ขี้ผึ้ง(Beeswax) , ถั่วเหลือง(Soy) , ไขจากพืชชนิดอื่นๆ หรือ ไขจากสัตว์ ส่วนเทียนที่มีลักษณะเป็นเจลนั้นเป็นส่วนผสมของ พาราฟิน กับ พลาสติก
- โดยเทียนไขนั้นมีแหล่งกำเนิดมาจากประเทศจีน ตั้งแต่ 200 ปี่ก่อนคริสตกาล โดยทำจาก ไขวาฬ
- จนกระทั้งช่วงปี ค.ศ.400 เทียนไขถึงได้มีใช้ครั้งแรกในยุโรป(ก่อนหน้านั้นชาวยุโรปใช้ ตะเกียงจากน้ำมันมะกอก) โดยช่วงนี้ชาวยุโรปผลิตเทียนไขจากหลากหลายวัตถุดิบ เช่น ขี้ผึ้ง ไขจากสัตว์ โดยเทียนไขที่ผลิตจาก ไขวาฬ ถือเป็นเทียนไขคุณภาพสูง ราคาแพงระยับ
- โดยหลังจาก คริสตศตวรรษที่18 เทียนไขถูกผลิตด้วย น้ำมัน Colza oil และ Rapeseed (เป็นน้ำมันที่ได้จากเมล็ดของดอกไม้ชนิดหนึ่ง) ทำให้เทียนไขมีราคาถูกลงมาก
- จนกระทั้งในปี 1830 ฟาราฟินถูกกลั่นได้สำเร็จในอุตสาหกรรมปิโตเคมี ฟาราฟินจึงถูกนำมาใช้ในการผลิตเทียนไข และนับเป็นวัสถุดิบที่เหมาะสมที่สุดในการนำมาผลิตเทียนไข ทั้งในแง่ราคาที่ถูก แสงสว่างที่ได้ดี และไม่มีกลิ่นเมื่อเผาไหม้
- แต่แทนที่อนาคตของเทียนไขจากฟาราฟิน จะรุ่งเรือง เนื่องจากสามารถผลิตเทียนคุณภาพดี แต่ราคาถูกลงมากเมื่อเทียบกับในอดีต แต่อุตสาหกรรมเทียบแทบจะดับสูญไป เนื่องจากมนุษย์สามารถกลั่น น้ำมันก๊าต(Kerosene)สำเร็จในเวลาต่อมา ผู้คนจึงหันไปใช้ ตะเกียง แทน เทียนไข และตะเกียงก็ถึงจุดเสื่อมเมื่อโลกเริ่มก้าวสู่ยุค หลอดไฟฟ้า ของ โทมัส เอดิสัน ในปี 1879
- เทียนในปัจจุบันใช้ฟาราฟินประมาณ 0.1 กรัม/นาที ในการลุกไหม้ โดยจะปลดปล่อยความร้อนออกมา 80 วัตต์ วัดความสว่างได้ 13 ลูเมน โดยมีค่าประสิทธิภาพอยู่ที่ 0.17 ลูเมน/วัตต์
- ส่วนที่ร้อนที่สุดของเปลวเทียน คือ บริเวณขอบของเปลวเทียนที่เป็นชั้นบางๆไม่มีสี บริเวณนี้จะมีอุณหภูมิสูงถึง 1400 องศา แต่อย่างไรก็ตามชั้นนี้เล็กมาก และปล่อยพลังงานออกมาน้อยมากด้วย
- http://en.wikipedia.org/wiki/Candle