เริ่มรู้สึกว่าตัวเอง แก่
- วันเสาร์ที่ 3 ธันวาคม 2554 ผมมีงานจะต้องไปตรวจสอบอาคาร 2 ที่ในนิคมอุตสาหกรรมเวลโกรว์(ฉะเชิงเทรา)
- ผมก็นอนเที่ยงคืนตามปกติของผม ตื่นนอนมาตอน 7 โมงเช้า กินข้าวกินปลาออกจากบ้านตอน 8 โมง
- ไปถึงที่โรงงานตอน 9:30 น. ก็เริ่มลงมือตรวจสอบอาคารจนถึง 13:45 จึงเสร็จงานในส่วนโรงงานแรก
- กะว่าเหลือเวลาอีกซัก 15 นาที ออกไปซื้อขนมปัง กับ น้ำผลไม้ที่มินิมาร์ทที่หน้านิคมกินแทนข้าวเที่ยง พอไปถึงที่ร้านมินิมาร์ท ก็พบข้อความติดว่า "คนขายไปธุระ(เข้าห้องน้ำ)" แล้วจะกินอะไรทีนี้ นัดโรงงานที่สองไว้ตอนบ่าย 2 โมงซะด้วย
- ตัดสินใจเข้าโรงงานที่ 2 เลยแล้วกันไปกินกาแฟที่นั้นแทนก็ได้นึกในใจ
- เข้าไปถึงโรงงานที่ 2 (อยู่ห่างโรงงานแรกซัก 300 เมตร) แต่วันนี้ประชาสัมพันธ์คนสวยก็ใจร้ายกับผมเสริฟแต่น้ำเปล่า ไม่มีกาแฟ ซะงั้น
- เลยตามเลยเริ่มตรวจอาคารต่อจนถึง บ่ายสี่โมงครึ่งจึงเสร็จงานในส่วนโรงงานที่ 2
- ระหว่างขับรถกับบ้านก็แวะที่ปั๊มน้ำมัน ปตท. ซื้อขนมปังกับน้ำกินผลกิน(หลังจากพาดหวังในครั้งแรก) กลับถึงบ้านตอน 6 โมงเย็น รวมเวลา 11 ชั่วโมงเต็มๆที่ไม่ได้พักเลยทำงานกับขับรถทั้งวัน
- หลังจากกินยำแหนมที่แม่ซื้อไว้ให้ หลังจากกินอิ่มก็รู้สึกหมดแรงเอาดื้ออย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ไม่อยากจะกระดิกตัวเลย เหนื่อยจนไม่อยากทำอะไรอีกจะเดินขึ้นห้องนอนยังไม่มีแรงเลย จึงนอนคอพับอยู่ที่เก้าอี้ตื่นมาอีกที สามทุ่มกว่าอย่างมึนๆ และรู้สึกว่า สงสัยเราแก่แล้วแน่ๆเลย
- มันไม่อึด ไม่ถึกเหมือนสมัยก่อนที่นอนวันละชั่วโมง 2 ชั่วโมงได้ 3-4 วันติดก็ยังอยู่ได้แต่เดี่ยวนี้แค่ทำงานไม่ถึงครึ่งวันเต็มๆ ก็นอนเน่าซะแล้ว
- และรู้สึกจะเป็นวันแรกในรอบ 2 ปีเห็นจะได้ที่ผมไม่ได้ Up Blog เพราะความแก่แท้ๆเลย