ปลาดึกดำบรรพ์ ซีลาแคนท์ (Coelacanth)

ปลาดึกดำบรรพ์

ใครจะเชื่อว่าปลาดึกดำบรรพ์ ดั่งภาพฟอสซิล จะสามารถหลบเร้นกายจากเหล่านักสำรวจ นักวิทยาศาสตร์ และการสูญพันธุ์ครั้งใหญ่มาได้ จนถึงทุกวันนี้ วันนี้มันยังคงแวกว่ายอวดโฉมให้เราได้ชื่นชมอย่างสง่างาม

รายละเอียด

  • ปลาซีลาแคนท์(Coelacanth โดยมีรากศัพท์มาจากภาษาลาตินที่แปลว่า Hollow spine หรือ ไอ้หนามกลวง ซึ่งเป็นชื่อที่ใช้เรียกปลาทั่วๆในกลุ่ม Sarcopterygii)
  • เดิมทีเหล่านักวิทยาศาสตร์ คิดว่าปลาซีลาแคนท์นั้นได้สูญพันธุ์ไปพร้อมกับเหล่าไดโนเสาร์ เมื่อกว่า 65 ล้านปีล่วงมาแล้ว แต่ก็ถูกค้นพบเมื่อปี 1938 ว่าพวกมันยังคงเหลือรอดจากการสูญพันธุ์เมื่อมีการค้นพบ ที่ แนวชายฝั่งทางตะวันออกของแอฟริกาใต้ บริเวณปากแม่น้ำ Chalumna
  • ปลาซีลาแคนท์ เป็น ปลาที่มีปอด(Lungfishes) มีลักษณะคล้ายเป็นสัตว์ที่มีระยางสี่แขนง(Tetrapods) มากกว่าปลาครีบ(ray-finned fish) ชิ้นส่วนที่ขาดหายไป(Missing link)ระหว่าง ปลา กับ สัตว์ที่มีระยางสี่แขนง ที่แสดงให้เห็นถึงวิวัฒนาการของ ปลา มาเป็นสัตว์บก
  • ปลาซีลาแคนท์ สำหรับชาวพื้นบ้านพวกมันแทบจะไม่มีมูลค่านอกจากนำเนื้อมากิน เอามาทำน้ำมันมีกลิ่นที่มีกลิ่นฉุน และเมื่อมีออเดอร์จาก นักสะสม หรือ พิพิธภัณฑ์
ช่างภาพกล่าวว่า ยักษ์ใหญ่เหล่านี้ัไม่มีความตื่นกลัวที่ได้เห็นมนุษย์แม้แต่น้อย

ปลาซีลาแคนท์ มีลักษณะการว่ายน้ำที่ไม่เหมือนปลาอื่น เนื่องจากพวกมันจะว่ายอย่างช้าๆ โดยจะวาดครีบข้างเหงือก(Pectoral)ข้างขวา1ที แล้วค่อยวาดครีบใต้ท้อง(Pelvic)ข้างซ้าย1ที แล้วก็วาดครีบข้างเหงือกข้างซ้าย1ที จบด้วยวาดครีบใต้ท้องด้านขวาอีก1ครั้งอย่างเชื่องช้า สลับไปมา

ข้อมูลอ้างอิง

  • http://en.wikipedia.org/wiki/Coelacanth
  • http://ngm.nationalgeographic.com/2011/03/fossil-fish/ballesta-photography